Het aftellen is begonnen

Vandaag is het woensdag en het aftellen in serieus begonnen. We werken momenteel veel aan beide rapporten en er is weinig input van buitenaf. Afgelopen maandag werd de onafhankelijkheidsdag werkelijk gevierd. Niet op zondag omdat dit een vrije dag is voor godsdienst. We hebben deze dag werkend doorgebracht. Geen echte bijzonderheden meegemaakt. Dinsdag ben ik de hele dag bezig geweest met dataverwerking. Alle gegevens uitgewerkt en gereduceerd tot een aantal tabellen. 's Avonds lang gebeld met thuis. Het is fijn om na alle appjes even een stem te horen. Vandaag hoogtegegevens toevoegen en dan krijgen we een goed beeld van de mogelijkheden van het huidige systeem. Vandaag is echter een dag van wachten en tegenslag. Ik heb input nodig om de data af te ronden. De computer van Carlos weigert dienst te doen en ook het programma werkt niet naar behoren. Feit is dat het vier uur is en we niets zijn opgeschoten. Ondertussen reis ik af naar de bank om nogmaals 20.000 Meticai te halen (het maximale dat je kunt opnemen op een dag). Voor veel mensen in Mozambique een enorm bedrag, waar ze vanuit minimum loon 4 maanden voor moeten werken. Er staan een paar blanke Zuidafrikanen te wachten voor het pinautomaat en geven aan dat het gevuld wordt. Ook de beveiliging is weer aanwezig. Na het vullen werkt het apparaat niet en naar verluid van het wel een paar uurtjes duren. Onverrichte zaken ga ik terug naar het appartement. Vandaag is Joep langs met een projectmanager van AIAS. Tegen twaalf uur komen ze aanrijden en we gaan voor een lunchbespreking naar de stad. We komen in een restaurant waar we niet eerder zijn geweest. We geven aan wat we hebben gevonden in Quissico en Bilene en ondertussen bestellen we het eten. Ik ga voor de T-bone-mini. De prijs is vergelijkbaar met andere restaurants, dus lijkt me genoeg. De grote is een stuk duurder. De ober geeft aan dat de mini op is dus wordt toch een grote. Eenmaal mijn plate voor me is hij kleiner dan ik gewend ben. Het uitzicht is dan wel fantastisch. We zitten aan de voet van het strand met palmbomen voor ons en op het strand rieten zonneschermen in de vorm van een puntdak. Na de bespreking gaan we terug naar het appartement en nemen we afscheid van de anderen. Ze gaan naar een presentatie die door hun is geadviseerd over elektrische installaties. Uit wanhoop en zat van wachten begin ik met schrijven van deze blog om nog enig nut te geven aan deze dag. Aan het eind van de dag komt Carlos tot de conclusie dat het programma nog steeds niet werkt, maar dat ook alle originele data weg zijn. Hij is zwaar gefrustreerd over het verlies van tijd en data. Ik stel voor dat we de dag afsluiten en morgen opnieuw de data gaan verzamelen. Nu gaan we voor een biertje op het strand. Hij kan zich er gelukkig in vinden en we sluiten af. We komen in ons nu wel favoriet restaurantje terecht aan het eind van de boulevard. Na een paar biertjes gaan we terug naar het appartement om vervolgens later terug te komen voor diner. Ik ga veel een hele kip. Iedere avond krijgen we een groot bord en deze is vandaag voor een groot gedeelte gevuld met kip. Het smaakt goed al ben je wel even bezig. Aansluitend aan dit verhaal kom ik op de donderdag. Na een heerlijk ontbijt stappen we met goede moet in de auto om nogmaals de hoogtegegevens te verzamelen. We maken eigenlijk een vergelijkbare tocht als eind vorige week alleen dan met z'n drieën. Het blijft fascinerend om in dit land en zeker tussen de mensen rond te rijden. Wel is de verwondering verdwenen. Het zal komen omdat het eerder is gezien en misschien omdat het een veel minder mooie dag is dan de eerste keer. Het apparatuur waar we de gegevens kunnen opslaan doet het niet. Geen idee waarom niet, het werkt gewoon niet. We krijgen geen goede informatie over de plek en de hoogte. Van thuis kreeg ik een tip om maps.me te gebruiken in Mozambique. De kaarten worden vooraf geladen en zeer nauwkeurig (bedankt Flip). Ook kan ik de gegevens vastleggen, behalve dan weer de hoogte. Die noteer ik op de plattegrond die we mee hebben genomen. Alle punten samen geven uiteindelijk een goed van de wensen en de mogelijkheden. Ik voer alle gegevens in de database en komen tot de conclusie dat alleen het gebied ten Noorden van het meer kan worden uitgebreid. De andere gebieden geven onvoldoende ruimte voor uitbreiding. Ik informeer Joep over de bevindingen en hij vraagt dit uit te werken in een rapport. Hiervoor hebben we morgen gereserveerd. Pas zaterdagochtend reizen we af naar Maputo, waar ik direct naar het vliegveld ga om afscheid te nemen van mijn reisgenoten en dit fantastisch land. We eten vandaag weer kip en de hele kip krijg ik niet op. Ik neem het mee voor later op de avond maar besluit het te geven aan de jongen die elke nacht aan de poort staat. Hij doet de bewaking voor dit complex en blijft in het wachtershokje zitten tot morgenvroeg 6 uur. Aangezien we bijna de enige gasten zijn is hij onze privé bewaking. Hij is blij met de kip. Later op de avond ga ik nog even bij hem langs. Hij beheert de sleutel van de koelkast waaruit ik graag een biertje haal. We lopen samen op en bij het afscheid wens ik hem een goede nacht. Ook hij reist zaterdag af naar huis. Dit is in het binnenland van Mozambique in de buurt van Massangir. Vanavond nog even gebeld met mijn dochter. Ze kan eigenlijk niet langer wachten en mist me erg. Nog drie nachtjes en dan zien we elkaar weer.